Wojciecha Młynarskiego nikomu nie trzeba przedstawiać. Tak wielkiej postaci polskiej kultury będzie nam z całą pewnością bardzo, ale to bardzo brakować. Pozostały niezapomniane teksty i legenda poety, tłumacza, autora słów największych polskich przebojów takich wykonawców jak Skaldowie: „Prześliczna wiolonczelistka” czy „Ktoś mnie pokochał”, Andrzeja Zauchy : „Bądź moim natchnieniem” , Edyty Geppert : ‘”Och, życie kocham cię nad życie” i wielu, wielu innych bo zbiór tekstów Pana Wojciecha liczy (uwaga!) ponad … 3000 piosenek.
Każdy poeta słowa ma swoją muzę. Niewątpliwie muzą Młynarskiego była jego żona i wieloletnia towarzyszka życia, matka trojga dzieci twórcy i… akuszerka wielu tekstów słynnego poety, Pani Adrianna Godlewska-Młynarska. Pani Adrianna jest autorką książki o tytule: „Jestem, po prosu jestem”. Na półkach księgarskich pojawił się „na dniach” tytuł: „Od oddechu do oddechu” poświęcony twórczości Młynarskiego. Spotkanie z osobą najbliższą sercu Młynarskiego uzupełni obraz artysty, twórcy, uważnego obserwatora „wszystkich naszych spraw”.
Adrianna Godlewska- Młynarska , absolwentka warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, aktorka m.in. teatrów Syrena, Dramatycznego, Ludowego, Rozmaitości, Rampa, znana z występów w wielu programach rozrywkowych, m.in. w kabaretach Dudek i U Lopka. Dużą popularność przyniosło jej telewizyjne „Gotowanie na ekranie”, program w którym przez kilka lat dzieliła się swoją pasją kulinarną.
Podczas spotkań będziemy rozmawiać o książce „Jestem, po prostu jestem”.
„Żona autora” – tak mówiła o sobie i tak pisał o niej w piosence mąż, Wojciech Młynarski. Adrianna Godlewska, namówiona do rozpoczęcia książki Jestem, po prostu jestem od historii z dzieciństwa, szybko przechodzi do momentu poznania swojego przyszłego męża w kawiarni Nowy Świat i pierwszych wspólnych miesięcy: jego fascynacji rolami Adrianny w Teatrze Dramatycznym, występów w Opolu, wakacji nad morzem, wreszcie narodzin pierwszej córki, Agaty. Sielanka jednak wkrótce się skończy, pierwszym kłopotem okaże się choroba Wojciecha…
